بی بی سی بنگاه سخن پراکنی بهائیت
پیوند بهائیان با انگلیس (2)جواد تقوایی

درشماره پیشین این مقاله به عملیات روانی «بی بی سی» در مورد صدور حکم بهائیان جاسوس در ایران پرداخته و توضیحاتی درباره وابستگی این فرقه به بیگانگان (روس و انگلیس) ارائه شد. دراین شماره به برخی دیگر از پیوندهای بهائیت با استعمار انگلیس و نفوذ آن در بی بی سی می پردازیم.
خیانت؛ رسم کهن بهائیت
یکی از آموزه های بهائیت آن است که بهائیان نباید در سیاست دخالت کنند و درهر منطقه ای ساکن است از حاکم آن پیروی نمایند. اما کنکاشی مختصردرتاریخ این فرقه نشان می دهد، تاریخ کوتاه آنها مملو از خیانت به کشورها و حکومت های اسلامی و خدمت به بیگانگان است. یکی از مشهورترین ماجراها دراین زمینه به جنگ جهانی اول و دیگری میان دولت عثمانی و انگلیس برمی گردد.
دراین دوران ریاست فرقه بهایی برعهده عباس افندی بود. عباس افندی دراین جنگ درحالی که درسرزمین فلسطین (تحت انقیاد عثمانی) ساکن بود، از هیچ خدمتی به دشمن (انگلیسی ها) دریغ نمی کرد. عباس افندی و پیروانش دراین جنگ نقش ستون پنجم را بازی می کردند. کار جاسوسی بهائیان به نفع انگلیسی ها چنان بالا گرفت که دولت عثمانی قصد جان وی را کرد و اگر دسیسه و یاری انگلیسی ها نبود، وی جانش را برسر این جاسوسی می گذاشت.
اسماعیل رائین(پژوهشگر) دراین زمینه می گوید: خشم شدید جمال پاشا (فرمانده ارتش عثمانی) از عباس افندی، ازهمکاری محرمانه و علنی بهائیان با قوای انگلیس ناشی می شد. که در صدد تصرف فلسطین وحمایت از یهودیان بود و عباس افندی گندم در اختیار ارتش نیازمند بریتانیا گذارد.
اقدام عباس افندی به تأمین آذوقه برای ارتش اشغالگر بریتانیا در قدس، موضوعی مسلم بوده و منابع وابسته به بهائیت بدان تصریح دارند. خانم بلانفید در ص 210 کتاب مشهور خود
The Chosen Highway : (که به تصویب زعمای بهائی در اسرائیل و انگلستان رسیده است) شرح می دهد.که چگونه درجریان اشغال قدس توسط ژنرال آللنبی (فرمانده قشون بریتانیا) درجنگ جهانی اول، عباس افندی انبارهای آذوقه را به روی سربازان گرسنه انگلیسی گشود.
کمک عباس افندی به نیروهای اشغالگر،تنها در تأمین آذوقه آنها خلاصه نمی شد. بلکه آن گونه که افسران انگلیسی مستقر درحیفا به لندن نوشته اند. آنان از «نفوذ» و نیز «نظریات» پیشوای بهائیت نیز برای پیشبرد مقصود خود بهره برده اند.
حمایت بی دریغ انگلیس از عباس افندی مانع از اجرای حکم این جاسوس شد. شکست عثمانی و عکس العمل بهائیان نسبت به آن، میزان سرسپردگی آنان به انگلیس را بیشتر نمایان می کند.
وقتی دولت بزرگ عثمانی که مجموعه سرزمین های اسلامی آن روزگار را تشکیل می داد و به همین دلیل مورد طمع استکبار انگلیس بود و درمعرض فتنه ها و حیله گری ها و توطئه های فراوان قرار داشت تا تجزیه شود دراثر سیاست های شیطانی روباه پیر استعمار فروپاشید و قطعه قطعه گردید و سرزمین اسلامی فلسطین به اشغال انگلیس درآمد عباس افندی با عبدالبها که از شادی درپوست خود نمی گنجید در نامه ای خطاب به یکی از بهائیان ایران درباره این فتح مسرت بخش! چنین می نویسد:
«دراین ایام الحمدلله به فضل الهی ابرهای تیره متلاشی و نورراحت و آسایش این اقلیم را روشن نمود و سلطه جابر (دولت عثمانی) زائل و حکومت عادله (انگلستان) حاصل جمیع خلق از محنت کبری و مشقت عظمی نجات یافتند.»
(خاطرات صبحی ص 78)
یک افسر عالی رتبه ارتش عثمانی درباره جاسوسی عباس افندی به انور ودود می گوید: «عباس افندی را محرمانه در عکا دستگیر کردیم و او را با بیست سرباز مسلح شب هنگام به عالیه (لبنان) نزد احمد جمال پاشا آوردیم. بازپرس او من بودم و هنگامی که او را با مدارک جاسوسی روبه رو کردیم، چاره ای جز سکوت نداشت و ما بی درنگ حکم اعدام او را صادر و در همانجا به او ابلاغ نمودیم. اما چون می خواستیم از اعتماد انگلیسیها نسبت به او استفاده و آنها را گمراه نماییم، با این شرط از اعدامش صرف نظر کردیم که طبق دستور ما اطلاعات دروغ به نیروی انگلیس برساند. او هم تعهد کتبی سپرد و سه سال به این عمل ادامه داد که ما توانستیم جبهه مصر را در آن مدت اداره کنیم و پیشرفت نیروی انگلیس را سه سال عقب بیاندازیم.»
ودود درباره این اظهارات می گوید: باور کردن اظهارات این افسر برای من بسیار مشکل بود و با صراحت گفتم که انتلیجنس سرویس انگلیسیها در آن مدت کجا بود؟! و هیچ عقل سالم می تواند قبول کند که دستگاه شرب الیهود جاسوسی عثمانیها با انتلیجنس سرویسها برابری می کرد؟! سه سال عباس افندی با انگلیسیها، آن هم در امور لشگرکشی، خیانت کند و آنها نفهمند و بعد هم بیایند و به او مدال بدهند. من که نمی توانم باور کنم. من در یک مورد می توانم باور کنم و آن این است که عباس افندی به جای یک دفعه، دو دفعه شما را فریب داد. یعنی اگر راستی شما او را دستگیر کرده بودید و تعهدی برای فریب دادن انگلیسیها به دست شما سپرده بود که اعدام نشود، همین جریان را به انگلیسیها رساند و به جاسوسی خود ادامه داد.»
(ساخته های بهائیت، انور ودود صص 114-113)
پژوهشگران تاریخی درباره اظهارات این افسر و نظر ودود معتقدند عباس افندی در این دوره نقشی کثیف تر داشته است. در حالی که وانمود می کرده به عثمانی ها خدمت می کند، مشغول جاسوسی برای انگلیسی ها بوده است. دلیل این ادعا را می توان در برخورد انگلیس با وی پس از جنگ جستجو کرد.
پاداش جاسوسی
پس از پایان جنگ و اشغال فلسطین به دست انگلیس، بهایی ها به دلیل خدمات خود، مورد تشویق و تکریم حاکمان جدید قرار گرفته و بسیاری از مناصب را تصاحب می کنند. اما مهم ترین پاداش انگلیس به خوش خدمتی های بهائیان، اعطای نشان «سر» و «شوالیه امپراتوری» به عباس افندی بود.
ژنرال های انگلیسی در فلسطین با ارسال نامه به لندن به دلیل «خدمات صادقانه و مستمر» عباس افندی به «آرمان بریتانیا» خواستار اعطای این نشان ها به وی شدند.
این پیشنهاد تصویب شد و ژنرال آللنبی (فرمانده کل قوای بریتانیا) همراه دستیارش ماژور تئودور پول در آوریل 1920 رسماً مراسمی برپا کرد و به نمایندگی از دربار لندن، به پیشوای بهائیان، لقب «سر» (Sir) و نشان «شوالیه امپراتوری» (Knight hood) داد.
سردنیس رایت، دیپلمات و مورخ پراطلاع انگلیسی، در شرح ماجرا می نویسد:
در اوایل سال 1918/ 1336 با تصرف بندر حیفا توسط نیروهای انگلیسی و بعد سپرده شدن قیمومت فلسطین به دست انگلستان توسط جامعه ملل در پایان جنگ جهانی اول، بهائی ها نفس راحتی کشیدند. عبدالبها در اندک زمانی به خاطر نحوه رهبری خود و رفتار پیروانش احترام مقامات بریتانیایی مسئول اداره فلسطین را به خود جلب کرد و در ژوئیه 1919/ شوال 1337 مقامات اخیر به لندن توصیه کردند که نشان جدید امپراتوری بریتانیا و لقب آن به وی اعطا گردد. توجیهی که ایشان برای پیشنهاد خود کرده اند به شرح زیر است:
عبدالبها از زمان اشغال فلسطین مستمراً به نحو صادقانه ای به آرمان بریتانیا خدمت کرده است. در مشورت نظرات او برای فرمانده نظامی و افسران دستگاه اداری مستقر در حیفا بسیار با ارزش بوده و از نفوذ خود در این شهر تماماً در جهت خیر و صلاح استفاده کرده است. عبدالبها چندین سال در ارک عکا زندانی ترکها بوده است.
روایت می افزاید: «اگرچه عبدالبها هیچ وقت خودش از لقب سر استفاده نکرد ولی انگلیسی ها او را رسماً سر عباس عبدالبها شوالیه نشان امپراتوری بریتانیا می خواندند و از او به عنوان اولین و تنها بهائی ایرانی که به چنین افتخاری دست یافته است یاد می کنند».
به گزارش حسن نیکو (مبلغ بهائی معاصر عباس افندی، که به اسلام گروید) اعطای نشان و لقب به عباس افندی، خوشحالی و سرور بسیار خاندان وی را در پی داشت: «در حیفا خانواده میرزا چنان جشن گرفتند و شادی و مسرت کردند که: الحمدلله معروف دولت انگلیس شدیم»!
عباس افندی از سلطه انگلیسی ها بر قدس به گرمی استقبال کرد و طی نوشته ای، سلطه غاصبانه انگلیس بر قبله اول مسلمین را «برپا شدن خیمه های عدالت» شمرده، خداوند را بر این نعمت بزرگ! سپاس گفت و تأییدات جرج پنجم، پادشاه انگلیس، را مسئلت کرده و خواستار جاودانگی سایه گسترده این امپراتور دادگستر! بر آن سرزمین گردید!
در لوحی نیز که در 16 اکتبر 1918 خطاب به سید نصرالله باقراوف (کلان سرمایه دار بهائی) و در واقع: خطاب به بهائیان ایران، صادر کرد با خوشحالی از اشغال اورشلیم توسط بریتانیا یاد نمود و نوشت: «در الواح، ذکر عدالت و حتی سیاست دولت فخیمه انگلیس مکرر مذکور ولی حال مشهود شد و فی الحقیقه اهل این دیار بعد از صدمات شدیده به راحت و آسایش رسیدند.»
روابط حسنه بهائیان و انگلیس به این نشان ختم نشد و تاریخ موارد بسیار دیگری نیز در این مورد دارد. پس از مرگ عباس افندی بلندپایه ترین مقامات انگلیسی در تشییع جنازه وی شرکت جستند و با حمایت آنان نوه دختری وی- شوقی- بر مسند ریاست این فرقه ضاله نشست.
بنگاه سخن پراکنی بهائیت
«بی بی سی» برگرفته از حروف اول «بنگاه سخن پراکنی بریتانیا» است اما به عقیده برخی امروزه باید آن را «بنگاه سخن پراکنی بهائیت» دانست. نفوذ بهائیان در این رسانه دولتی انگلیس دیرپاست.
تقریباً یک روز در میان این رسانه به تبلیغ و حمایت از این فرقه می پردازد. سابقه این نفوذ و حمایت به 70سال پیش باز می گردد.
8 دی ماه 1319 رادیو فارسی «بی بی سی» رسماً آغاز به کار کرد.
«در این هنگام که خبر فرستی بوسیله رادیو به زبان فارسی از بریتانیای کبیر آغاز می شود بنگاه رادیوی انگلستان به تمام گوش دهندگان ایرانی و فارسی زبانان در هر جای جهان که باشند درود می گوید.»
این اولین جمله این رادیو با صدای «موقر بال یوزی» در لحظه افتتاح بی بی سی فارسی بود. بال یوزی مدیر وقت این رادیو و از سران فرقه ضاله بهاییت است.
بال یوزی که دستی هم در تحریف تاریخ و نگارش کتاب های تبلیغی فرقه انحرافی بهاییت دارد سال ها سرکرده این فرقه در انگلستان به شمار می آمد و از صحنه گردانان کنفرانس معروف بهاییان در سال 1342 در لندن بود. کنفرانسی که اعتراض شدید امام خمینی «رحمت الله علیه» در آن زمان را برانگیخت. کادرسازی های این فرد از هم کیشان خود روز به روز بر نفوذ فرقه بهاییت در بی بی سی فارسی افزود تا آن جا که از سی عامل اجرایی اصلی بنگاه شایعه پراکنی بی بی سی فارسی، بیش از نیمی از آنان از اعضای این فرقه انحرافی هستند و این رسانه را به تریبون تبلیغاتی این فرقه گمراه، مبدل کرده است. جالب آنکه بال یوزی از اقوام نزدیک «محمد علی باب» - رئیس فرقه بابیه- است!
باقر معین، شاداب و جدی، لطفعلی خنجی و عنایت فانی ازجمله کسانی هستند که از سه دهه گذشته تاکنون به عنوان مجری و تهیه کننده، نقش مهمی را در حمایت از بهاییان در بی بی سی ایفا کرده اند. بهاییانی که فریبکارانه بارها و بارها اعلام کرده اند که براساس آنچه که مسلک خود می نامند به دنبال قدرت و تشکیل دولت نیستند و این در حالی است که تاملی در لابلای رپرتاژهای آگهی بی بی سی در مورد بهاییت دروغ بودن این ادعا را ثابت می کنند.
وقتی مجری بی بی سی درباره امکان تشکیل حکومت بهایی می پرسد، فرهاد ثابتیان - سخنگوی بهائیان - می گوید: بدون شک باقر معین و مریم روشن هم اکنون مسئولیت آموزش نیروهای بی بی سی در سراسر جهان را نیز برعهده دارند. بهاییانی که حالا به مرحمت دوستان صهیونیست خود در سرزمین های اشغالی صاحب قبله کذایی شده اند و این باغ های غصبی را به تصرف خود در آورده اند و با تصویب رژیم جعلی صهیونیستی حتی از پرداخت مالیات هم معاف هستند!
با بسط و گسترش رادیو بی بی سی سران وزارت امور خارجه انگلیس تصمیم گرفتند با بودجه دولتی این کشور وبگاه جهانی این رسانه را در سال 1379 افتتاح کنند که این سایت با سردبیری «بهروز آفاق» فعالیت خود را آغاز کرد. فردی بهایی، که بعدها مدیر شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی هم شد.
سخن پایانی
صدو چند سال پیش «محمد علی باب» مدعی نیابت امام زمان (عج) شد. این انحراف که ظاهری مقدس داشت امروزه به جایی رسیده است که حامی اصلی وارثان آن رژیم اسرائیل است، بی بی سی وظیفه تبلیغ و تطهیرشان را برعهده دارد و دولت آمریکا در حمایت از جاسوسی آنها بیانیه رسمی منتشر می کند و بعید نیست مدتی دیگر، به آنها نشان آزادی و قهرمانی و... نیز بدهند. باید به سران بهایی ایران تبریک گفت چرا که درست همان راهی را می روند که پیشوای آنها - عباس افندی - ده ها سال پیش رفت.
ــــــــــــــــــــ
منابع:
1- فصلنامه تخصصی تاریخ معاصر ایران، شماره 49، «بهائیت؛ پیوند عمیق و همه جانبه با استعمار انگلیس»، دکتر موسی نجفی
2- فصلنامه تخصصی تاریخ معاصر ایران، شماره 49، «همکاری بهائیان با مؤسسات وابسته به انگلیس در ایران»، سید حمیدرضا روحانی و فرشاد اورنگ